Birmania - Myanmar

ကချင်ပြည်နယ်၊ ပူတာအိုမြို့နယ်မှာ ပေဂျီဆေးမြစ်ရှာဖွေရင်း စက်တင်ဘာ ၂၆ ရက် မနေ့က ကိုယ်ဝန်ဆောင် အမျိုးသမီးတယောက်၊ ၂၄ ရက်နေ့က အမျိုးသားတယောက် ရေခဲတောင်ပေါ်ကနေ ပြုတ်ကျသေဆုံးသွားခဲ့တယ်လို့ သိရပါတယ်။

ပူတာအိုမြို့နယ် မလိခေါင်ကျေးရွာမှာ နေထိုင်သူ ကိုယ်ဝန်ဆောင် ဒေါ်နင်ဆားရ် ဟာ စက်တင်ဘာ ၂၆ ရက် ညနေခင်းပိုင်းမှာ ပူတာအိုဒေသခံတွေ အခေါ် ပေဂျီဆေးမြစ်ရှာရင်း တောင်ပေါ်ကနေပြုတ်ကျ သေဆုံးသွားတာကြောင့် အခုနှစ်အတွင်း ရေခဲတောင်ကနေ ပြုတ်ကျသေဆုံးသူ ၆ ယောက်ရှိပြီဖြစ်ပါတယ်။ 

“မနေ့က ဒေါ်နင်ဆားရ်တယောက် ပေဂျီရှာရာကနေ တဲကိုအပြန်လမ်းမှာ တောင်ပေါ်က ပြုတ်ကျပြီး သေဆုံးသွားတယ်လို့ ဖုန်းဆက်လာတယ်။ သူက ကိုယ်ဝန်‌ ၄ လနဲ့။ မိသားစုပြဿနာ ဖြေရှင်းဖို့အတွက်ဆိုပြီး ဆေးမြစ်သွားရှာတာ ခုလို အဖြစ်ဆိုးနဲ့ ကြုံရတယ်။ ဒေါ်နင်ဆားရ်ဟာ ကလေး ၃ ယောက်ရဲ့မိခင်ဖြစ်တယ်” လို့ မလိခေါင်ရွာခံတယောက်က ပြောပါတယ်။ 

စက်တင်ဘာ ၂၄ ရက်ကလည်း ပူတာအိုမြို့နယ် ‌‌ဆန်ဂေါင်ကျေးရွာခံ အမျိုးသားတယောက်ဟာ ပေဂျီရှာရင်း တောင်ပေါ်ကပြုတ်ကျသေဆုံးခဲ့တယ်လို့ မိသားစုဝင်တယောက်က ပြောပါတယ်။

“သူက ဒီနှစ် ပေဂျီ ပိဿာ ၄၀ လောက်ရလို့ သိန်း ၁၀၀ ကျော်ရပြီဆိုပြီး အရမ်းပျော်‌ရွှင်နေတာ။ ဟုတ်တယ်။ မမျှော်လင့်ဘဲ စနေနေ့မှာ ပြုတ်ကျ သေဆုံးသွားလို့ မနေ့က သင်္ဂြိုဟ်လိုက်ပြီ” လို့ ပြောပါတယ်။ 

ပူတာအို ရေခဲတောင်မှာ ပေဂျီဆေးမြစ်ရှာဖွေရင်း ၂၀၂၁ ခုနှစ်က အယောက် ၂၀ လောက် တောင်ပေါ်က ပြုတ်ကျသေဆုံးခဲ့တာပါ။ ပေဂျီဆေးမြစ်ဟာ ရေခဲတောင်ပေါ်က ကျောက်ဆောင်မှာပဲ ပေါက်တာဖြစ်လို့ စွန့်စားပြီးရှာရတဲ့ ဆေးမြစ်တမျိုး ဖြစ်ပါတယ်။ 

ပေဂျီဟာ တရုတ်ဈေးကွက်ရှိနေပြီး လက်ရှိပူတာအိုမှာ ၁ ပိဿာကို ၁၀ သိန်း ၂ သောင်းလောက်နဲ့ ရောင်းဝယ်နေကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။

Myanmar’s regime is stopping officers in the junta-affiliated Border Guard Force (BGF) in Karen State from retiring amid fierce fighting with resistance forces.

A junta order on August 6 about the appointment of BGF battalion commanders and their deputies forced seven majors who had reached retirement age to remain in position instead of replacing them with younger officers.

BGFs are former ethnic insurgent groups and are under de-facto military control under the junta-drafted 2008 Constitution.

The official retirement age for BGF officers is 55. Each battalion is headed by a commander and two deputies. The commander and one deputy are from the original insurgent group and the other deputy is a military appointee.

The denial of retirement points to low morale and a recruitment crisis, said a Karen Nation Union (KNU) spokesman. Both of the KNU’s armed wings, the Karen National Liberation Army and Karen National Defense Organization, are fighting the regime in Karen and Mon states and Bago Region.

“It has become difficult for the regime to control its battalions and recruit. And it can’t easily find new commanders. There is no support from the people and morale within the regime is declining. Things have changed. Not only BGFs but the entire regime is facing these problems,” the KNU spokesman said.

A BGF source said commanders are denied retirement out of necessity.

A BGF major, who asked for anonymity, said: “We have a personality cult and subordinates tend to step down along with their leaders. But commanders are being kept on to maintain battalion stability.”

Shortly before the coup in February last year, the military pressured Karen State BGF leaders Colonel Saw Chit Thu, Major Saw Mote Thone and Major Saw Tin Win to resign over the controversial China-backed Shwe Kokko new city project in Myawaddy on the Thai border. Some military and BGF officers were involved in the project.

Around 90 officers, including 13 majors who command BGF battalions, resigned in solidarity with the three officers. They withdrew their resignations after the junta asked them to rethink.

It is unclear if the three officers remain in position amid the post-coup chaos.

“They remain in their position though it is unofficial. They have signed the military’s resignation letters. But the military has not clarified since,” said a BGF source.

Karen State BGF was formed from splinter groups from the Democratic Karen Benevolent Army and Karen Peace Force in 2010. It consists of 13 battalions based in Hlaingbwe, Hpapun, Hpa-an, Myawaddy, Kawkareik and Kyainseikgyi townships.

The post Karen Armed Group Allied to Myanmar Junta Denied Officers Retirement Amid Recruitment Crisis appeared first on The Irrawaddy.

Five villagers were killed on Sunday and 20 others went missing during a junta raid in Sagaing Region’s Wetlet Township, according to residents.

Some 50 junta troops from No. 42 Infantry Battalion based in Shwebo under Division 33 arrived in two trucks in Ywathargyi Village on Sunday and started shooting indiscriminately, said Wetlet Township People’s Defense Force (PDF).

“Seven houses were torched yesterday and five more were torched today. [Junta soldiers] disposed of the bodies of slain villagers as they burned houses. We heard some 20 villagers are also missing. But we don’t know why,” a Wetlet Township PDF fighter told The Irrawaddy on Monday.

Around 150 villagers who were unable to flee are trapped in the village and are reportedly being held for questioning.

“Junta troops are deployed in the village school and have summoned villagers for questioning,” said a Ywathargyi resident.

Ywathargyi is a large village with around 1,000 houses, located at the junction of roads leading to Mandalay, Shwebo and Monywa in the west of Wetlet Township. Military regime troops raided the village for no apparent reason, as there was no fighting near the village prior to the raid.

“At least ten villagers were hit. Some cattle were also killed. They [junta forces] also fired mortar shells. Some houses burned down after being hit by mortar shells. They also set fire to houses. Villagers from Ywathargyi and nearby villages have fled,” said Bo Myay Auzar from Wetlet Township PDF.

On Sunday, junta troops and police stationed in Hla Taw Village also raided another village in Wetlet and shelled surrounding villages, said Wetlet Township Information, an anti-coup group documenting regime atrocities in the township.

One Ywathargyi resident said on Monday: “We fled to the west of the village when they raided. And then we fled to another village. Our family members were only reunited this morning. We still dare not return to our village.”

Sunday’s raid was the fourth time Ywathargyi has been raided since last year’s coup, which forced some 4,000 villagers from Ywathargyi, as well as residents from nearby villages, to flee their homes.

Regime forces troops torched an electrical appliance shop in Ywathargyi, and also stole 30 million kyats and eight ticals of gold items from a rice mill in the village, said residents.

“Families from Aunglantw Rice Mill were about to leave when junta soldiers came and arrested them. And junta soldiers also took more than 30 million kyats and eight ticals of gold items from them. This morning, they blocked the road junction at Ywathargyi and were checking all the road users,” said another resident on Monday.

Local resistance groups carried out three drone attacks on junta forces in Ywathargyi on Sunday. However, regime casualties are still unknown, said Adventure Youth drone unit.

The post Myanmar Regime Forces Kill Five Villagers in Sagaing appeared first on The Irrawaddy.

ပါကစ္စတန်နိုင်ငံ ဘာလိုချီစတန်ပြည်နယ်ရဲ့ မြို့တော် ကူအက်တာရှိ ရေဘေးကယ်ဆယ်ရေးစခန်း တခုမှာ ကလေးငယ် ဒါဇင်ပေါင်းများစွာကို ပညာသင်ကြားနိုင်စေဖို့ ဒေသခံ NGO တခုဖြစ်တဲ့ အလ်ခိမဒ် ပါကစ္စတန် ဖောင်ဒေးရှင်းက ယာယီကျောင်းတခု ဖွင့်လှစ်ပေးခဲ့ပါတယ်။

ရာနဲ့ချီတဲ့ ပါကစ္စတန် ရေဘေးသင့်ပြည်သူတွေဟာ ကားလမ်းမတွေတလျှောက်နဲ့ မြေကွက်လပ်တွေမှာ ဆောက်လုပ်ပေးထားတဲ့ ယာယီတဲစခန်းတွေမှာ သီတင်းပတ်ချီ နေထိုင်နေကြရပြီး အများစုမှာ စားနပ်ရိက္ခာနဲ့ ရေ ပြတ်လပ်နေကြပါတယ်။ 

မကြာသေးမီလတွေအတွင်း ဆိုးဆိုးရွားရွား ရေကြီးရေလျှံမှုတွေ နိုင်ငံအနှံ့အပြားမှာ ဖြစ်ပွားခဲ့ပြီး လူပေါင်း ၁၆၀၀ နီးပါး သေဆုံးခဲ့ပါတယ်။ လူပေါင်းသန်းချီ အိုးအိမ်စွန့်ခွာ ထွက်ပြေးရပြီး ပျက်စီးဆုံးရှုံးမှုက ခန့်မှန်းခြေအားဖြင့် အမေရိကန်ဒေါ်လာ ဘီလီယံ ၃၀ ရှိပါတယ်။  

ပြီးခဲ့တဲ့ စက်တင်ဘာ ၂၃ ရက် သောကြာနေ့မှာ ပြုလုပ်တဲ့ ကုလသမဂ္ဂရဲ့ ကမ္ဘာ့ခေါင်းဆောင်များ နှစ်ပတ်လည် အစည်းအဝေးမှာ ပါကစ္စတန်ဝန်ကြီးချုပ် ရှာရစ်ဖ်က ကမ္ဘာကြီး ပူနွေးလာမှုကို သူ့ပြည်သူတွေက ဒဏ်ခံနေရကြောင်း ပြောသွားပါတယ်။

ပါကစ္စတန်အစိုးရနဲ့ ကုလသမဂ္ဂအတွင်းရေးမှူးချုပ် အန်တိုနီယိုဂူတာရက်စ်တို့ နှစ်ဦးစလုံးဟာ ရာသီဥတု ဖောက်ပြန်မှုကြောင့် ရေလွှမ်းမိုးမှုဖြစ်ရတဲ့အပေါ်  အပြစ်တင်ခဲ့ကြပါတယ်။

ကိုလံဘီယာနဲ့ ဗင်နီဇွဲလားနိုင်ငံတို့ဟာ နှစ်အတန်ကြာ အဆင်မပြေဖြစ်နေတဲ့ နှစ်နိုင်ငံ ဆက်ဆံရေးနဲ့ စီးပွားရေးအရ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ကန့်သတ်ထားတဲ့ ဆက်ဆံရေးတွေအပြီးမှာ ကုန်သွယ်မှုကနေ ဒေါ်လာ ဘီလီယံပေါင်းများစွာ ရရှိနိုင်ဖို့အတွက် စက်တင်ဘာ ၂၆ ရက်က အဓိက နယ်စပ်ဖြတ်ကျော်မှုမှာ ကုန်တင်ပို့ဆောင်မှုကို ပြန်လည်ဖွင့်လှစ်ခဲ့ပါတယ်။

ကိုလံဘီယာရဲ့ ကူကူတာမြို့နဲ့ ဗင်နီဇွဲလားပြည်နယ် တာချီရာမြို့အကြား ဖြတ်လမ်းတွေကနေ ကျောက်မီးသွေး၊ အိမ်သာသုံးစက္ကူနဲ့ သစ်သီးတွေလို ကုန်ပစ္စည်းတွေကို ဖြတ်ကျော် သယ်ဆောင်ခွင့်ပြုထားတဲ့ ပြန်လည်ဖွင့်လှစ်မှုဟာ ကိုလံဘီယာရဲ့ လက်ဝဲသမ္မတသစ် ဂူစတာဗို ပက်ထရိုရဲ့ အဓိကမဲဆွယ်ရေး ကတိတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။ 

စက်တင်ဘာ ၂၆ ရက်က ပက်ထရိုဟာ ဆိုင်မန်ဘိုလီဗာ တံတားကို ခြေလျင်ဖြတ်ကျော်ပြီး ဗင်နီဇွဲလားဘက်ခြမ်းကို ကူးသွားခဲ့ပြီး တခြားကိုလံဘီယာနဲ့ ဗင်နီဇွဲလားအရာရှိတွေနဲ့အတူ နှစ်ဖက် စစ်တီးဝိုင်းတွေက နိုင်ငံတော်သီချင်းတွေ တီးမှုတ်ကြတာကို နားထောင်ခဲ့ပါတယ်။ 

ပက်ထရိုက ဗင်နီဇွဲလားသမ္မတ နိကလပ်စ် မာဒူရိုနဲ့ ပထမဆုံး တွေ့ဆုံမယ့်ရက်ကို မသတ်မှတ်ရသေးကြောင်း၊ ကိုလံဘီယာနဲ့ ဗင်နီဇွဲလား စီးပွားရေး နှစ်ရပ်စလုံး ပေါင်းစည်းဖို့ လိုအပ်ကြောင်း သတင်းထောက်တွေကို ပြောပါတယ်။

ဖွင့်ပွဲအခမ်းအနားကို မတက်ရောက်နိုင်ခဲ့တဲ့ ဗင်နီဇွဲလားသမ္မတ မာဒူရိုက နှစ်နိုင်ငံကြား ကူးသန်းရောင်းဝယ်ရေး ဆက်ဆံရေးတွေ အဆင်ပြေမယ့်နေ့ကို ရောက်လာမယ်ဆိုတာ သိထားပြီးသားပါလို့ ကာရာကာ့စ်မြို့တော်ကနေ လှမ်းပြောကြားပါတယ်။ 

ကုန်တင်သယ်ယူပို့ဆောင်မှုကို အရင်က မြောက်ပိုင်းဖြတ်လမ်း တခုတည်းကိုသာ ဖြတ်သန်းခွင့် ပြုထားတာပါ။ ကူကူတာအနီးရှိ ဒုတိယလမ်းတံတားကို ရက်သတ္တပတ်တွေအတွင်း ဖွင့်လှစ်မှာ ဖြစ်ကြောင်းလည်း ပက်ထရိုက ပြောပါတယ်။

ကုန်တင်ထရပ်ကားတွေကို မနက် ၁၀ နာရီကနေ ညနေ ၅ နာရီကြားမှာ နေ့စဉ် ဖြတ်ကျော်နိုင်ကြောင်း ဗင်နီဇွဲလား သယ်ယူပို့ဆောင်ရေးဝန်ကြီး ရာမန်ဗေလာစ်ကွက်ဇ်က သီးခြားရှင်းလင်းပွဲတစ်ခုမှာ ပြောကြားခဲ့ပြီး လူကူးလမ်းတွေကိုလည်း သိပ်မကြာခင်မှာ စလုပ်တော့မှာဖြစ်ကြောင်း ပြောပါတယ်။

ကီလိုမီတာ ၂၀၀၀ ကျော် ရှည်လျားတဲ့ နယ်စပ်မျဉ်းပေါ်ရှိ နှစ်နိုင်ငံကုန်သည်တွေဟာ ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်ရေးကို စိတ်အားထက်သန်စွာ စောင့်မျှော်နေကြပြီး ပွင့်လင်းတဲ့ ကုန်သွယ်မှုကနေ သူတို့ဆီကို ကုန်ကြမ်းနဲ့ ဖောက်သည်သစ်တွေ ရရှိဖို့ မျှော်လင့်နေကြပါတယ်။

DHAKA—Chinese Ambassador to Bangladesh Li Jiming on Monday termed the Myanmar armed forces’ recent shelling, shooting and military flights across the Bangladesh border, resulting in the Sept. 16 killing of a Rohingya person, as “unfortunate”.

“There was a very unfortunate incident,” he told reporters at the Bangladesh Foreign Affairs Ministry when asked about a meeting with Bangladesh’s acting foreign secretary over recent shelling and airspace incursions by the Myanmar armed forces.

He said they also discussed such issues as Rohingya repatriation and international cooperation.

Quoting sources familiar with the meeting, vernacular daily Samakal reported that during the meeting with Bangladeshi diplomats in Dhaka, Li referred to earlier incidents in which Myanmar military personnel fired across their country’s border with the southwestern Chinese province of Yunnan. He argued that those incidents were “unintended” and occurred during anti-insurgent operations.

The report added that the Bangladesh diplomat then asked the ambassador whether he also considered Myanmar’s recent actions “unintended”. But the Chinese ambassador kept mum, according to the report.

Acting Foreign Secretary Md Khurshed Alam, a retired rear admiral, told reporters that China, as a friend of Bangladesh, would convey Dhaka’s message to Myanmar, as Beijing had leverage over the Myanmar authorities.

Md Khurshed Alam said they also discussed ways to repatriate Rohingya refugees to Myanmar’s Rakhine State from Bangladesh without further delay as per the tripartite commitment agreed by Bangladesh, Myanmar and China.

Bangladesh people living in border areas such as Bandarban and Cox’s Bazar have been panicked by the shelling from inside Myanmar.

Bangladesh officials said that as of Monday, Myanmar armed forces personnel had left one of their border outposts adjacent to Bangladesh’s Tambru, and consolidated their forces in a safer place due to a shortage of rations amid fighting in Rakhine against the Arakan Army.

Emerging from the meeting, Ambassador Li also said he had discussed many issues relating to the “early repatriation of Rohingya” and other aspects of international cooperation between the two countries.

On Sept. 18, Dhaka lodged a strong protest with Naypyitaw, summoning Myanmar Ambassador to Bangladesh Aung Kyaw Moe for the fourth time since Aug. 21 over “the intrusion of mortar shells, aerial firings, and airspace violations from Myanmar, causing death and injuries to the people inside Bangladesh territory”.

The Bangladesh Foreign Ministry on Sept. 20 briefed foreign diplomats and heads of mission at the State Guest House Padma in Dhaka, seeking support from their countries, including the US, the UK and Germany, over the developing situation as Myanmar’s military actions continued along the border. The ministry reportedly informed the diplomats that the continuous shelling along the border had caused damage to life and property and put several thousand Bangladeshi border residents at risk.

No officials from the Chinese Embassy reportedly attended the briefing.

The post China Says Myanmar’s Shelling Across Bangladesh Border ‘Unfortunate’ appeared first on The Irrawaddy.

ကမ္ဘာ့ရွှေဈေးနဲ့ ပြင်ပဒေါ်လာပေါက်ဈေး ဆက်လက်ကျဆင်းနေတာကြောင့်  ပြည်တွင်းရွှေဈေး ကျပ် ၂၇ သိန်း ဝန်းကျင်ထိ ထပ်မံကျဆင်းလာပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့ သီတင်းပတ်မှာ ပြင်ပဒေါ်လာပေါက်စျေးက တစ်ဒေါ်လာကို ၃၂၀၀ ကျပ် ဝန်းကျင်၊ အခေါက်ရွှေဈေးက  တစ်ကျပ်သားကို ကျပ် ၂၈ သိန်း အထက်မှာရှိခဲ့ပါတယ်။ 

ဒီနေ့ စက်တင်ဘာ ၂၇ ရက်  မွန်းလွဲပိုင်းမှာတော့ ပြင်ပဒေါ်လာပေါက်စျေးက တစ်ဒေါ်လာကို ၃၀၈၀ ကျပ် ၊ အခေါက်ရွှေဈေးက  တစ်ကျပ်သားကို ကျပ် ၂၇ သိန်း ဝန်းကျင်ထိ ကျဆင်းလာခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

သီတင်းပတ်တစ်ပတ်အတွင်း  တစ်ဒေါ်လာကို မြန်မာငွေ ကျပ် ၁၀၀ ကျော် ၊ ရွှေဈေးက တစ်ကျပ်သားကို ကျပ်တစ်သိန်းကျော် ပြန်လည် ကျဆင်းခဲ့တာပါ။

ကမ္ဘာ့ရွှေစျေးကလည်း ပြီးခဲ့တဲ့သီတင်းပတ်က တစ်အောင်စကို  ၁၆၇၅ ဒေါ်လာ ဝန်းကျင်မှာရှိခဲ့ပြီးတော့  ဒီနေ့ နေ့လည်ပိုင်းမှာ တစ်အောင်စကို ၁၆၃၄ ဒေါ်လာထိ ကျဆင်းလာခဲ့ပြီး တစ်ပတ်အတွင်း  တစ်အောင်စကို ဒေါ်လာ ၄၀ ဝန်းကျင် ကျဆင်းခဲ့ပါတယ်။

“အဓိကကတော့ ဒေါ်လာဈေး ပြန်ကျနေလို့ပါ။ အပြင်ဒေါ်လာဈေး ကျလို့ ရွှေဈေးကျတာပါ။ ကမ္ဘာ့ရွှေဈေး ကျနေတာလည်း ပါပါတယ်။ ဒီနှစ်ခု ဆုံသွားတာပါ။ ဒေါ်လာဈေး အရင်ဒေါ်လာဈေး ပြန်မဖြစ်ရင်တော့ ရွှေဈေးလည်း အရင်ရွှေဈေး ပြန်ဖြစ်ဖို့ မလွယ်ပါဘူး”လို့ ရွှေဆိုင်ပိုင်ရှင်တစ်ဦးက ပြောပါတယ်။

ဒီနေ့ နေ့ခင်းပိုင်း ရန်ကုန်မြို့အတွင်းက ရွှေအရောင်းဆိုင်တွေမှာတော့ အခေါက်ရွှေ တစ်ကျပ်သားကို ၂၇၀၀၀၀၀ ကျပ်၊ ၁၅ ပဲရည် တစ်ကျပ်သားကို ၂၅၄၁၀၀၀ ကျပ်နဲ့ အရောင်းအဝယ် ပြုလုပ်နေကြပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့ သြဂုတ် ၃၁ ရက်နေ့ကတော့ အခေါက်ရွှေတစ်ကျပ်သားကို ကျပ် ၃၅ သိန်းအထက်ထိ စံချိန်တင် ရောက်ရှိခဲ့ပြီး၊ ပြင်ပ ဒေါ်လာငွေလဲနှုန်းက ၄၅၀၀ ကျပ်ဝန်းကျင်ထိ မြင့်တက်ခဲ့ပါတယ်။ 

စံချိန်တင်ထိုးတက်နေတဲ့ ရွှေနဲ့ ဒေါ်လာဈေးကို ထိန်းညှိဖို့ ငွေကြေးဈေးကွက်အတွင်းကို ဒေါ်လာသန်း ၂၀၀ ကျော် ထည့်သွင်းခဲ့ပြီး၊ ရွှေဒင်္ဂါးပြားတွေ ထုတ်ရောင်းပေးတဲ့ အစီအစဉ်ကို စစ်ကောင်စီက ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီးတဲ့နောက် ပြင်ပဈေးကွက်မှာ ဒေါ်လာဈေးအထိုက်အလျောက် ပြန်လည်ကျဆင်းလာပြီး၊ ရွှေဈေးလည်းလိုက်ပါကျဆင်းလာတာ ဖြစ်ပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့ သြဂုတ် ၃၁ ရက် စျေးကွက်ပေါက်ဈေးနဲ့ ယှဥ်ရင် တစ်လနီးပါးအတွင်း အခေါက်ရွှေ တစ်ကျပ်သားကို ကျပ်  ၈ သိန်းကျော်၊ အမေရိကန်တစ်ဒေါ်လာကို ၁၅၀၀ ကျပ် ဝန်းကျင်ထိ   ပြန်လည်ကျဆင်းခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

A pro-junta retired brigadier general and diplomat was shot dead by anti-regime urban guerrilla fighters in Yangon on the weekend, becoming the highest-ranking junta target killed by resistance groups since late last year.

Ex-Brigadier General Ohn Thwin, 72, was gunned down at his home in Hlaing Township on Saturday. His son-in-law Ye Tayza, a former army captain, was shot dead along with the former brigadier general as he tried to respond to the attack. Inya Urban Force, one of the city’s anti-regime guerrilla forces, claimed responsibility, saying they carried out the shooting with another urban resistance group.

A funeral for Ohn Thwin was held at a military cemetery in Yangon on Monday. The family did not place an obituary notice in the state-run newspapers, but regime Information Minister Maung Maung Ohn offered his condolences in the papers.

After retiring from the army, Ohn Thwin served as Myanmar’s ambassador to Sri Lanka, Bangladesh, Maldives and South Africa. He frequently denounced democracy leader Daw Aung San Suu Kyi and openly celebrated on Facebook when anti-regime protesters were targeted in junta crackdowns last year.

He was a leading member of the Myanmar War Veterans Association, which is currently a source of recruits for the regime in its military operations to crush armed resistance, and was also said to be the mentor of the regime’s number two man, Soe Win.

Former Brig-Gen Ohn Thwin

Ohn Thwin is the highest-ranking regime figure to be killed since the assassination of Thein Aung, a former navy lieutenant commander and chief financial officer of the regime-linked Mytel Telecommunications Co., in Yangon last year. Mytel is a joint venture between the Myanmar military and Vietnam’s Defense Ministry.

Anti-regime guerrilla forces in Myanmar’s cities have targeted people with close ties to the regime since the junta launched its brutal crackdowns on peaceful protesters against military rule in the months following the February 2021 military coup.

The targets have ranged from local administration officials who collect anti-regime resistance information for the junta to government officials closely working with the regime to pro-junta former military people like Ohn Thwin.

In April this year, the vice-governor of the junta-controlled Central Bank of Myanmar, Daw Than Than Swe, was shot at her house in Yangon’s Bahan Township. She survived the attack.

The post Retired Myanmar Brigadier General Shot Dead by Yangon Resistance Group appeared first on The Irrawaddy.

အဆိပ်ပင်ကနေ စားကောင်းတဲ့အသီးမျိုးမသီးနိုင်ဘူး၊ အဆိပ်သီးသာလျှင် သီးတယ်ဆိုတာကို ဒီကနေ့ နိုင်ငံနဲ့ ပြည်သူရဲ့ဘုံရန်သူ စစ်အခွင့်ထူးခံအသိုင်းအဝိုင်းရဲ့ သားစဉ်မြေးဆက် မိစ္ဆာမျိုးဆက်တွေရဲ့ လုပ်ရပ်က သက်သေထူ‌နေပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့ ဩဂုတ်လ ၂၅ ရက်နေ့မှ ၂၆ ရက်နေ့အထိ တီမောနိုင်ငံမှာ ကျင်းပခဲ့တဲ့ “The Dili Dialogue Forum under the title of Media Challenges မီဒီယာဖိုရမ်မှာ ဝန်ကြီးဟောင်း၊ ရေတပ်ဗိုလ်ချုပ်ဟောင်း စိုးသိန်းရဲ့သားဖြစ်သူ အေးချမ်းက စစ်အစိုးရကိုဆန့်ကျင်‌နေကြတဲ့ တော်လှန်‌ရေးအင်အားစု မြန်မာပုဂ္ဂလိကမီဒီယာတွေမှာ သန်းနှင့်ချီတဲ့ Followers ပြည်သူ‌တွေရှိနေပြီး လူအများစုဟာ ပညာမတတ်တာမို့ သတင်းတုသတင်းအမှားတွေကို ယုံကြည်နေကြကြောင်း ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခဲ့ပါတယ်။ သူဟာ အကြမ်းဖက်စစ်တပ်က ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ FACT CHECK ဝါဒဖြန့် အတုအယောင်အဖွဲ့ရဲ့ အချက်အလက်အမှားတွေအပေါ်မှာ အခြေခံပြီးပြောခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

အေးချမ်းဟာ ပြည်သူကိုလှည့်စားပြီး အကွက်ချစီစဥ်ခဲ့တဲ့ ၂၀၁၀ ရွေးကောက်ပွဲအလိမ်နဲ့ အစိုးရတက်လုပ်ခဲ့တဲ့ စစ်ဘောင်းဘီချွတ်အစိုးရရဲ့ ဝန်ကြီးဟောင်း၊ ရေတပ်ဗိုလ်ချုပ်ဟောင်း စိုးသိန်းရဲ့သားဖြစ်ပြီး စီးပွားရေးလုပ်ငန်းများအဖြစ် rgo47 ရဲ့ဥက္ကဋ္ဌ၊ UOB Bank ဒါရိုက်တာနဲ့ E-Commerce Association of Myanmar (ECAM) ရဲ့ ဥက္ကဋ္ဌ အဖြစ် လုပ်ဆောင်နေသူလည်းဖြစ်သလို အေးချမ်းဟာ မင်းအောင်လှိုင် စိတ်ကြိုက်ဖွဲ့စည်းခဲ့တဲ့ သတင်းမီဒီယာကောင်စီမှာ အဖွဲ့ဝင်အဖြစ် ပါဝင်နေပါတယ်။

သူ့အဖေ ရေတပ်ဗိုလ်ချုပ်ဟောင်း စိုးသိန်းဆိုတာ အများသိပြီးကြတဲ့အတိုင်း နိုင်ငံနဲ့ပြည်သူအပေါ် စိတ်ကောင်းစေတနာ နည်းနည်းမှမရှိဘဲ တိုင်းပြည်ဘဏ္ဍာတွေကို ခိုးဝှက်ပြီး ချမ်းသာ‌လာတာကို မရှက်တတ်တဲ့ အကျင့်ပျက် စစ်သူခိုးဓားပြအကြီးစားပဲဖြစ်ပါတယ်။ ဘမျိုးဘိုးတူ ဒီသူခိုးဓားပြသားဟာ ဆင်းရဲသားအများပြည်သူလူထုအပေါ်‌ စိတ်ယုတ်မာအမြဲထားတဲ့ ဒီပုပ်ထဲကဒီပဲ၊ အဆိပ်ပင်ကသီးတဲ့အဆိပ်သီးမို့သာ အကြမ်းဖက် လူသတ်စစ်ကောင်စီအတွက် ကမ္ဘာပုံအလယ်မှာ အရှက်အကြောက်မဲ့စွာ လိမ်ညာမုသားဆိုရဲတာ ဖြစ်တာတယ်။ 

မြန်မာနိုင်ငံရဲ့မူလလက်‌ဟောင်းစစ်အာဏာရှင်နေဝင်းရဲ့မြေး အေးနေဝင်းဆိုတာလည်း ယုတ်ညံ့တဲ့ အဖိုးသွေး‌တွေ သူ့ခန္ဓာအတ္တဘောထဲမှာ အပြည့်စီးဆင်းနေတာကို သူ့အပြောအဆို၊ သူ့အတွေးအခေါ်၊ သူ့လုပ်ရပ်တွေအရ ပြည်သူတိုင်းမြင်ခဲ့ကြရပြီးဖြစ်ပါတယ်။

၂၀၁၆ ခုနှစ်မှာ အေးနေဝင်းဟာ မဘသ၊ အမျိုးသားရေးသမားတွေ ရွှေဘဲစားသောက်ဆိုင်မှာ တွေ့ဆုံခဲ့ကြတဲ့နောက်ပိုင်းမှာ ပြည်သူ့ပါတီ NLD ကို တိုက်ခိုက်ရေးအရှိန်မြှင့်လာခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ သူ့အဖိုးနေဝင်း ခိုးဆိုးလုယက်ဓားပြတိုက်ထားတဲ့ ပြည်သူ့ဘဏ္ဍာတွေကို ကိုယ်တိုင်စံစားရုံမက ပြည်သူလူထုရဲ့ ဒီမိုကရေစီပန်းတိုင်ကို ဖြိုဖျက်ဖို့ရာမှာ သုံးစွဲခဲ့တဲ့ ဆန်ကုန်မြေလေး ပြည့်ရန်သူတစ်ဦး ဖြစ်ပါတယ်။

နိုင်ငံနဲ့ပြည်သူကို ဘက်ပေါင်းစုံကနေ ယုတ်မာကောက်ကျစ်စွာ ဖျက်ဆီးခဲ့ကြတဲ့ စစ်အာဏာရှင်အသိုက်အဝန်း အဆက်ဆက်နဲ့ သူတို့ရဲ့မျိုးဆက်ယုတ်‌တွေကို ပြန်ကြည့်လိုက်ရင် ပထမလူသတ်စစ်အာဏာရှင်နေဝင်းသမီး စန္ဒာဝင်း၊ မြေးယုတ်အေးနေဝင်း၊ ဒုတိယမြောက် လူသတ်စစ်အာဏာရှင်သန်းရွှေရဲ့သမီးတွေနဲ့ မြေးဖိုးလပြည့်၊ လက်ရှိ လူသတ်စစ်အာဏာရှင်မင်းအောင်လှိုင်သား အောင်ပြည့်စုံ၊ မူလပထမအာဏာရှင်နေဝင်း လက်ထက် ကာချုပ်ထင်ကျော်ရဲ့သား လက်ရှိ လေတပ်ဦးစီးချုပ်မောင်မောင်ကျော်၊ ပျော့ပျော့လေးနဲ့နံတဲ့ ကြောင်ချီး သိန်းစိန်ရဲ့‌ဘောင်းဘီချွတ်စစ်အစိုးရလက်ထက်ဝန်ကြီး‌တွေအနက် အခိုးဆုံး အချမ်းသာဆုံးဟု သတ်မှတ်ခံရသူများတွင် စက်မှု (၁) ဝန်ကြီးဟောင်း ဦးအောင်သောင်းရဲ့သား ရေတပ်ဦးစီးချုပ် မိုးအောင်၊ သူခိုးစီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင်ဦးနေအောင်၊ အာဏာရှိစဉ်မှာ လွတ်လပ်စွာယှဉ်ပြိုင်မှုမပြုရဘဲ အခွင့်ထူးခံခွင့်နဲ့ ချမ်းသာသွားတဲ့ရွှေမန်းသား အောင်သက်မန်းတို့နဲ့ တခြားသော စစ်ဗိုလ်ယုတ်အသိုင်းအဝိုင်းက သားစဉ်မြေးဆက်ဟာ ပုံသဏ္ဍာန်အမျိုးမျိုးနဲ့ နိုင်ငံနဲ့ ပြည်သူ့ဘဏ္ဍာတွေကိုခိုးဆိုးလုယက်ပြီး မသန့်ရှင်းစွာချမ်းသာကြွယ်ဝယုံသာမက အခုချိန်အထိလည်း မိယုတ်ဖယုတ် အဖိုးယုတ်တွေဆီက သွေးဆိုးသွေးပုပ်တွေကူးစက်ပြီး ပြည်သူလူထုအပေါ် စိတ်ယုတ်မာနဲ့ ဒုက္ခပေးနေကြတုန်း ဖြစ်ပါတယ်။

စစ်အကြမ်းဖက်ခေါင်းဆောင် မင်းအောင်လှိုင်ဟာဆိုရင် လက်နက်နဲ့ သတ်ဖြတ်ပြီး တိုင်းပြည်ကို ဇွတ်အုပ်ချုပ်ခဲ့တာ ၁ နှစ်ခွဲကျော်အပြီး အခုချိန်ထိ မအုပ်ချုပ်နိုင်သေးဘဲ ပြီးခဲ့တဲ့ သြဂုတ်လ ၁ ရက် စစ်အုပ်ချုပ်ရေး သက်တမ်းမတိုးခင် ပြည်သူ‌တွေကို စိတ်ကြိုက်သတ်ဖြတ်ပြီး စာဖတ်အနားယူ‌နေတယ်ဆိုတဲ့ သူ့ဆရာအာဏာရှင်ဟောင်းသန်းရွှေနဲ့ တကြိမ်မက တွေ့ဆုံ အကြံတောင်းခဲ့ကြောင်း၊ အဲ့ဒီ စစ်ဓားပြခေါင်းကိုင်အစည်းအဝေးမှာ ပြည်သူပိုင် နိုင်ငံပိုင်မြေယာတွေမတရားသိမ်းပြီး လယ်စိုက်ရင်းအနားယူနေတယ်ဆိုတဲ့ ကြောင်ချီးသိန်းစိန်လည်း ပါဝင်တယ်လို့သိရပါတယ်။

ဘာကြောင့် စစ်ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး သမ္မတလုပ်တဲ့သိန်းစိန်ကို ကြောင်ချီးလို့ ခေါ်ကြရတာလည်းဆိုတော့ တခြားစစ်ဗိုလ်ယုတ်တွေဖြစ်တဲ့ အောင်‌သောင်း၊ မျိုးညွှန့်၊ ထွန်းကြည်၊ ကျော်ဘ၊ မြင့်အောင်၊ သိန်းအောင်၊ ရဲမြင့်၊ အုန်းမြင့်၊ သန်းဌေး၊ မင်းကင်းမောင်မြင့်၊ ဘူးလက်လှဆွေ၊ ခင်ရီ စတဲ့စစ်ဘီလူးဓားပြတွေက ရုပ်ကြမ်းစိတ်ကြမ်းအပြောကြမ်းတဲ့ လူမိုက်ဗာလတွေဖြစ်ကြတော့ သူတို့ယုတ်မာတာကို ပြည်သူလူထုက ချက်ခြင်းသိနိုင်တယ်။ ခလေးမျက်နှာနဲ့ သိန်းစိန်တော့ ပြည်သူကို မိဘပြည်သူများခင်ဗျားလို့ အပျော့ဆွဲဆွဲပြီး နောက်ကျောကနေ ဓားနဲ့အသားကုန် အဆုံးထိထိုးခဲ့သူဖြစ်လို့ပါပဲ။

မသိနားမလည်တဲ့ပြည်သူတွေကို သူကဘဲ ဒီမိုကရေစီမျိုးစေ့ အပင်ပေါက်စေသူလိုလို လမ်းဖွင့်‌ပေးခဲ့သူလိုလိုနဲ့ တကယ်တမ်းက စစ်အာဏာရှင်အခွင့်ထူးခံစနစ် သန္ဓေကျားကို ဒီမိုကရေစီမျ က်နှာဖုံးစွပ်ထားတဲ့ ၂၀၀၈ နာဂစ်စစ်ကျွန်ဥပဒေကိုအ သက်သွင်းခဲ့သူဖြစ်ပါတယ်။ ကြောင်ချီးသိန်းစိန် အသက်သွင်းသွားတဲ့ စစ်အာဏာရှင်သန္ဓေကျားဟာအခုဆို အာဏာရူးမင်းအောင်လှိုင်က ၂၀၀၈ စစ်ကျွန်ဖွဲ့စည်းပုံအောက်ကနေဆွဲထုတ်ပြီး ပြည်သူလူထုကိုသွေးချောင်းစီးသတ်ဖြတ်လို့ နိုင်ငံကို မီးတိုက်ဖျက်ဆီးနေပြီမဟုတ်လား။

ဒီဆောင်းပါးကိုနိဂုံးချုပ်ရရင် မြန်မာနိုင်ငံနဲ့ပြည်သူတွေအပေါ် နှစ်ပေါင်း ၆၀ ကျော်ရက်စက်ယုတ်မာစွာ ဗိုလ်ကျအနိုင်ကျင့်လာခဲ့တဲ့ စစ်မိစ္ဆာအခွင့်ထူးခံ ဓားပြဂိုဏ်းသားတွေနဲ့ သူတို့ရဲ့ သားသမီးမြေးမြစ်တွေဆိုတာ ဘမျိုးဘိုးတူ  မကောင်းဆိုးဝါးစစ်ပုပ်ထဲက စစ်ပဲများသာ ဖြစ်ကြပါတယ်။

အဲ့ဒီ သွေးဆိုးပြည်ပုပ် စစ်အုပ်ကြီးတအုပ်လုံးဟာ ၂၀၁၂ ခုနှစ် ကြားဖြတ်ရွေးကောက်ပွဲမှာ လူထုခေါင်းဆောင်ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည် ဦးဆောင်တဲ့  NLD ပြည်သူ့ပါတီ မဲအများစုနဲ့အနိုင်ရပြီး လွှတ်တော်ထဲဝင်ရောက်လာကတည်းက ပြည်သူလူထုရဲ့ ဒီမိုကရေစီပန်းတိုင်ကို ချေဖျက်ဖို့ အုပ်စုခွဲတာဝန်ယူပြီး ယုတ်မာပက်စက်စွာ ကြံစည်ပြင်ဆင်ခဲ့ကြပါတယ်။

တချို့စစ်တပ်အသိုင်းအဝိုင်းက ကြံ့ခိုင်ဖွံ့ဖြိုးရေးပါတီထောင်ပြီး နိုင်ငံရေးလိုင်းမှာ လုပ်ကြံကြသလို တချို့ စစ်ဗိုလ်ယုတ်တွေနဲ့သူတို့သားသမီးတွေက တိုင်းပြည်ဘဏ္ဍာအညွှန့်ခူးစားပြီး စီးပွားရေးလိုင်းမှာ ဖျာခင်းကြပါတယ်။ တချို့စစ်ဗိုလ်ယုတ်တွေက မီဒီယာလိုင်းမှာ ပြည်သူကိုဂျင်းထည့် အဆိပ်ခတ်ကြသလို၊ ခင်ရီတို့လို စစ်ဗိုလ်ယုတ်တွေက မဘသ အမျိုးသားရေးလိုင်းနဲ့ တပ်ထောက်ခံပွဲတွေလုပ်၊ NLD ဆန့်ကျင်ရေးဆန္ဒပြပွဲတွေကို ခိုးရာပါပိုက်ဆံတွေသုံးပြီး ယုတ်မာခဲ့ကြတာဖြစ်ပါတယ်။

ဒါကြောင့် စစ်ဗိုလ်ယုတ်ကြီးတွေသာမက သူတို့နဲ့သန္ဓေတူသားစဥ်မျိုးဆက် နိုင်ငံတော်ရဲ့ပြည့်ရန်သူ မကောင်းဆိုးဝါးစစ်ပုပ်ထဲက စစ်ပဲတွေကို ဒီနွေဦးတော်လှန်ရေးအဆုံးသတ်တိုက်ပွဲမှာ အမြစ်ဖြတ်‌ရှင်းလင်းကြရမှာ မြန်မာနိုင်ငံသားတိုင်းရဲ့ သမိုင်းပေးတာဝန်ကြီးဖြစ်ပါကြောင်း ရေးသား နှိုးဆော်လိုက်ပါတယ်။

မင်းကောင်းချစ်

ထိုင်းအရှေ့ပိုင်း၊ လယောင်းခရိုင်ထဲမှာ မြန်မာရေလုပ်သား ၆ ဦးပါတဲ့ ထိုင်းငါးဖမ်းလှေတစ်စီး ပင်လယ်ထဲ နစ်မြုပ်သွားတယ်လို့ ထိုင်းသတင်းတွေမှာဖော်ပြပါတယ်။

လယောင်းမြို့ ဘန့်ဖေးဆိပ်ကမ်းနဲ့ ရေလမ်းခရီး ၇ မိုင်အကွာ ကော်ကျန့်ကျွန်းနားမှာ ငါးဖမ်းလှေတစ်စီး နစ်မြုပ်သွားတယ်လို့ လှေပိုင်ရှင်က မနေ့ညက ဆက်သွယ်အကူအညီတောင်းလာတာကြောင့် ကယ်ဆယ်ရေးလှေနဲ့တကွ အနီးနားတဝိုက်ရှိ တခြားငါးဖမ်းလှေတွေနဲ့အတူ သွားရောက်ကယ်တင်ခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။

ရေထဲခေါင်းဖော်ပြီးကူးခတ်နေတဲ့ လှေသားတွေကို ကယ်တင်ရာမှာ စက်တင်ဘာ ၂၇ ရက်  မနက် ၁ နာရီကျော်မှာ ၇ ဦးကို ကယ်တင်နိုင်ခဲ့တယ်လို့  ရေကြောင်းကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့က ပြောပါတယ်။ 

အဆိုပါ ၇ ဦးအနက် ၆ ဦးမှာ မြန်မာရေလုပ်သားတွေဖြစ်ပြီး ၁ ဦးကတော့ ဗီယက်နမ်နိုင်ငံသားဖြစ် ကြောင်း သူတို့အားလုံး တညလုံးရေကူးထားရလို့ နွမ်းလျနုံးခွေနေကြပြီး လယောင်းဆေးရုံကို ပို့ဆောင်ထားကာ အသက်အန္တရာယ်မစိုးရိမ်ရတော့ဘူးလို့ ဆိုပါတယ်။ 

ဒါပေမဲ့လည်း အသက် ၅၆ နှစ်ရွယ်ရှိ နိုင်းအနုဆဒ်ချေ့ခုံးမန့်ဆိုသူ ထိုင်းလူမျိုး လှေသူကြီးကတော့ ပျောက်ဆုံးနေဆဲဖြစ်ပြီး ဒီကနေ့ မနက် ၅ နာရီခွဲမှာ ကယ်ဆယ်ရေးလှေအပါအဝင် လှေပေါင်း ၁၇ စီးနဲ့ လိုက်လံရှာဖွေနေကြောင်း ပင်လယ်ထဲမှာ လှိုင်းထန်လွန်းတဲ့အတွက် ရှာဖွေရေး လုပ်ငန်းအခက်အခဲဖြစ်နေကြောင်း ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့က ပြောပါတယ် ။ 

အသက်ဘေးမှလွတ်မြောက်လာသူ မြန်မာလုပ်သား ၁ ဦးပြောပြချက်အရ မနေ့က ငါးဖမ်း ထွက်စဉ် ပင်လယ်ပြင်မှာ လှိုင်းထန်လာကြောင်း ၊ ခဏအကြာ အလွန်ကြီးမားတဲ့ လှိုင်းလုံးကြီးက သူတို့လှေကို ပုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး လှေလည်းနစ်သွားကြောင်း၊ အကုန်လှေထဲကထွက်ပြီး ပင် လယ်ထဲကူးခတ်ကာ အသက်မရှင်နိုင်တော့ဘူးလို့ တွေးနေစဉ်မှာ ကယ်ဆယ်ရေးလှေတွေ ရောက် လာလို့အရမ်းဝမ်းသာသွားကြောင်းနဲ့ ကယ်ဆယ်ရေးအဖွဲ့အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောပါတယ်။

လှေသူကြီးကတော့ လှေထဲကနေအချိန်မီထွက်မလာနိုင်လို့ လှေနဲ့အတူနစ်မြုပ်သွားပြီလို့ ယူဆ ကြောင်း ရေလုပ်သားက ပြောပါတယ်။ 

Ref- Matichon/Khaosod

စစ်ရာဇဝတ်မှုတွေနဲ့ လူမျိုးသုဉ်းသတ်ဖြတ်မှုတွေ ပေါ်ပေါ်ထင်ထင်ကျူးလွန်နေတဲ့ အာဏာသိမ်းစစ်ကောင်စီကို ထိထိရောက်ရောက် အရေးယူဖို့ ကုလသမဂ္ဂအဖွဲ့ဝင် ကမ္ဘာ့ နိုင်ငံအသီးသီးနဲ့  နိုင်ငံတကာအဖွဲ့အစည်းတွေကို အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ် (အန်အယ်လ်ဒီ)က တိုက်တွန်းလိုက်ပါတယ်။ 

စက်တင်ဘာလ ၂၇ ရက်မှာ ကျရောက်တဲ့ အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ် တည်ထောင်ခြင်း (၃၄) နှစ်ပြည့်နေ့မှာ ကြေညာချက်ထုတ်ပြန် တိုက်တွန်းထားတာဖြစ်ပါတယ်။ 

မြန်မာနိုင်ငံမှာ ပြည်သူ့ဆန္ဒနဲ့အညီ စစ်မှန်တဲ့ ဒီမိုကရေစီစနစ်အောက်မှ ကျင်းပမယ့် လွတ်လပ် တရားမျှတတဲ့ နောက်ထပ် ရွေးကောက်ပွဲရလဒ်တစ်ခု ပေါ်ထွက်မလာမီအချိန်ထိ လက်ရှိ ၂၀၂၀ ရွေးကောက်ပွဲရလဒ် ပြည်သူ့ဆင့်လွှဲအာဏာကို နိုင်ငံရေးလွှဲအပ် ကိုယ်စားပြုအာဏာအဖြစ် ကျင့်သုံးမှာဖြစ်ပြီး တရားမဝင်အာဏာသိမ်းစစ်ကောင်စီ ကျင်းပဖို့ ကြံစည်နေတဲ့ ရွေးကောက်ပွဲအပါအဝင် လုပ်ငန်းစဉ်အားလုံးကို အသိအမှတ်မပြု လက်မခံကြောင်းလည်း အန်အယ်လ်ဒီက ကြေညာပါတယ်။

စစ်ကောင်စီဟာ လူထုခေါင်းဆောင် ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်ကို မတရားဖမ်းဆီးပြီး ကျန်းမာရေးနဲ့ မလျှော်ညီတဲ့ အခြေအနေမှာ ထားရှိမှု၊ ဗဟိုအလုပ်အမှုဆောင်အဖွဲ့အတွင်းရေးမှူးအဖွဲ့ဝင် ဦးဉာဏ်ဝင်းနဲ့ ပဲခူးမြို့နယ် တိုင်းဒေသကြီးလွှတ်တော် ကိုယ်စားလှယ် ဦးညွန့်ရွှေအပါအဝင် ပါတီခေါင်းဆောင်တချို့ကို  အကျဉ်းထောင်ထဲမှာ စနစ်တကျ ဆေးကုသမှုမရရှိပဲ အသက်ဆုံးရှုံးစေခဲ့မှု၊ လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်တွေ၊ ပါတီဝင်တွေ စစ်ကြောရေးစခန်းတွေမှာ ညှင်းပန်းနှိပ်စက်သတ်ဖြတ်ခဲ့မှုတွေ ကျူးလွန်နေတယ်လို့လည်း ဆိုပါတယ်။

ဒါ့အပြင် စာသင်ခန်းအတွင်းမှ မူလတန်းအရွယ် ကလေးသူငယ်တွေအပါအဝင် လူထုအပေါ် စစ်ရာဇဝတ်မှုတွေများစွာနဲ့ လူမျိုးသုဉ်းသတ်ဖြတ်မှုတွေများစွာကို ပေါ်ပေါ်ထင်ထင်ကျူးလွန်နေတဲ့ အာဏာသိမ်းစစ်ကောင်စီကို  လက်တွေ့ကျပြီး၊ ပိုမိုထိရောက်တဲ့ နည်းလမ်းတွေနဲ့ တရားစီရင်ရေးလုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေအတိုင်း အရေးယူဆောင်ရွက်ပေးခြင်းဖြင့် မြန်မာ့ဒီမိုကရေစီနဲ့ လူ့အခွင့်အရေးကိုကာကွယ်ပေးဖို့ အချိန်ကျပြီလို့ ကုလသမဂ္ဂနဲ့ နိုင်ငံတကာကို တိုက်တွန်းထားပါတယ်။

စစ်ကောင်စီဟာ ပါတီထိပ်ပိုင်းခေါင်းဆောင်တွေကို ဖမ်းဆီးထားတာ၊ ပါတီဝင်တွေ၊ လွှတ်တော် ကိုယ်စားလှယ်တွေကို  ဥပဒေမဲ့လိုက်လံဖမ်းဆီးတာ၊ ပါတီဝင်တွေရဲ့ နေအိမ်တွေ ပိုင်ဆိုင်မှုတွေကို ချိတ်ပိတ်သိမ်းဆည်းတာ၊ ဖမ်းမိသူတချို့ကို   စစ်ကြောရေးစခန်းတွေမှာ ညှင်းပမ်းနှိပ်စက် သတ်ဖြတ်တာ၊ ပါတီရုံးတွေကို ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ပြီး ပါတီပိုင်ပစ္စည်းတွေကို သိမ်းဆည်းတာ၊ မီးရှို့ဖျက်ဆီးတာတွ ဆက်တိုက်လုပ် ဆောင်ကာ အမျိုးသားဒီမိုကရေစီအဖွဲ့ချုပ်ပါတီကို အလုံးစုံဖျက်ဆီးဖို့ အားထုတ်နေတယ်လို့လည်းဆိုပါတယ်။

အန်အယ်လ်ဒီအနေနဲ့ ပါတီဥက္ကဋ္ဌ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့တကွ နိုင်ငံရေးအကျဉ်းသားအားလုံး လွတ်မြောက်ရေး၊ ဖက်ဒရယ်ဒီမိုကရေစီစနစ်ဖော်ဆောင်ရေး၊ တစိုက်မတ်မတ်ကြိုးစား သွားမယ်လို့လည်း ပါတီ ဗဟိုအလုပ်ကော်မတီရဲ့ ထုတ်ပြန်ချက်မှာဖော်ပြထားပါတယ်။

စစ်တပ်အာဏာစသိမ်းတဲ့ ၂၀၂၁  ဖေဖော်ဝါရီ ၁ ရက်မှ ၂၀၂၂၂ မေလ ၅ ရက်အထိ အန်အယ်လ်ဒီပါတီဝင်  ၉၁၇ ဦးဖမ်းဆီးခံရပြီး  စစ်ကြောရေးမှာ ညှဉ်းပန်းနှိပ်စက်မှုနဲ့ ထောင်တွင်းကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှု အလုံအလောက်မရလို့ သေဆုံးသူ ၁၈ ဦးရှိပြီး နိုင်ငံတဝန်း စစ်ကောင်စီတပ်တွေရဲ့ အကြမ်းဖက်သတ်ဖြတ်မှုကြောင့် ပါတီဝင် ၃၈ ဦး သေဆုံးခဲ့ရတယ်လို့ ပါတီ ထုတ်ပြန်ချက်အရသိရပါတယ်။

အန်အယ်လ်ဒီပါတီကို ရှစ်လေးလုံး ဒီမိုကရေစီလူထုအရေးတော်ပုံအပြီးမှာ ဦးအောင်ကြီး၊ ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်နဲ့ ဦးတင်ဦးတို့ ခေါင်းဆောင်ဖွဲ့စည်းထူထောင်ခဲ့တာဖြစ်ပါတယ်။ 

အန်အယ်လ်ဒီပါတီဟာ ၁၉၉၀ အထွေထွရွေးကောက်ပွဲ၊ ၂၀၁၂ ကြားဖြတ်ရွေးကောက်ပွဲ၊ ၂၀၁၅ အထွေထွေရွေးကောက်ပွဲ၊ ၂၀၁၇ ၊ ၂၀၁၈ ကြားဖြတ်ရွေးကောက်ပွဲနဲ့  ၂၀၂၀ အထွေထွေရွေးကောက်ပွဲတွေမှာ ပြည်သူလူထုရဲ့ ထောက်ခံမှုနဲ့ မဲအပြတ်အသတ်အနိုင်ရရှိခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။

Photo- NLD 

မြန်မာ့နွေဦးတော်လှန်ရေးမှာ ရရာလက်နက်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး စစ်အာဏာရှင်ကို ဆန့်ကျင်တော်လှန်နေကြတဲ့ ရှေ့တန်းက တော်လှန်ရေးသူရဲကောင်းတွေကို ထောက်ပံ့ကူညီနိုင်ဖို့အတွက် တောကျီးကန်းပရောဂျက်ကို စက်တင်ဘာ ၂၅ ရက်က စတင်လိုက်ပြီး အညာဒေသက တော်လှန်ရေးအဖွဲ့တွေကို တိုက်ရိုက်ထောက်ပို့သွားမယ်လို့ ထုတ်ပြန်ပါတယ်။

“အညာကို တိုက်ရိုက် ထောက်ပို့မှာပါ… အဖွဲ့တစ်ဖွဲ့ကို တစ်ဖွဲ့ သိန်း ၃၅၀ နှုန်းနဲ့ အဖွဲ့ငါးဖွဲ့ကို အရင် ထောက်ပို့မှာ ဖြစ်ပြီး တခြားသော အညာအဖွဲ့တွေကိုလည်း နှုတ်ခမ်းနီဖိုးနဲ့ အရှည်ဖိုးတွေ ထောက်ပို့ သွားမှာပါ… စစ်အုပ်စုက ဘယ်လိုပဲ အညာကို အညှိုးတကြီး အသဲအမဲ ထိုးစစ်ဆင်လည်း အညာသူ၊ အညာသားတွေကတော့ “အသိုက်ကို ဖျက်ရင် အ သ က် ကို ပြန်ယူဖို့ အသင့်”ပါပဲ… မြေပြင်က လူတွေက နှစ်ခါပြန်မရတဲ့ အသက်ကိုမှ စွန့်ဝံ့သေးရင် ထောက်ပို့သမားတွေကလည်း အားထည့် ကူကြရမှာပဲ မဟုတ်လား… အညာသားတွေမှာ ဗလရော၊ ဇရော ရှိပြီးသားမို့ နှုတ်ခမ်းနီဖိုး၊ အရှည်ဖိုး၊ စက်လက်ဖိုးနဲ့ ဒရုန်းဖိုးတွေသာ လိုတာပါပဲ.. ရက် ၂၀ အတွင်း အားပါးတရ ထပ်ရုန်းကြရအောင်ပါနော်… အညာသွေး ဘယ်လောက်ရဲကြောင်း စစ်ခွေးတွေကို ပြဖို့ မြေပြင်ရဲဘော်တွေက အသင့်ရှိနေပါပြီ။” လို့ ဒီကမ်ပိန်းစီစဉ်သူတွေက ဆိုပါတယ်။

ဒီကမ်ပိန်းကိုတော့ People Of Evolving Myanmar အဖွဲ့နဲ့ Click to Donate အဖွဲ့တို့က ဦးဆောင်တာဖြစ်ပြီး မြန်မာအပါအဝင် နိုင်ငံပေါင်း ၁၆ နိုင်ငံနဲ့ Payment Gateway တွေကတဆင့် ဆက်သွယ်လှူဒါန်းနိုင်ဖို့ ဖိတ်ခေါ်ထားခဲ့ကာ လာမယ့် အောက်တိုဘာ ၁၅ ရက်အထိ ပါဝင်နိုင်မှာ ဖြစ်ပါတယ်။

အကြမ်းဖက် စစ်အုပ်စုဟာ ပြီးခဲ့တဲ့ ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီ ၁ ရက် စစ်အာဏာသိမ်းပြီးချိန်ကတည်းက ခုချိန်ထိတိုင်အောင် ဥပဒေမဲ့ နိုင်ငံတဝန်း ပစ်သတ်သတ်ဖြတ်မှုတွေ၊ ရွာလုံးကျွတ် မီးရှို့ဖျက်ဆီးတာတွေကို ကျူးလွန်နေတာပါ။

မြန်မာနိုင်ငံမှာ စစ်တပ်အာဏာသိမ်းယူထားခဲ့တဲ့ ကာလဟာ တနှစ်ခွဲကျော် ကြာမြင့်လာခဲ့ပြီဖြစ်ကာ ဒီကာလတွေအတွင်း နိုင်ငံရေး မတည်ငြိမ်မှုတွေနဲ့အတူ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေး၊ ကျန်းမာရေး ကဏ္ဍအသီးသီးမှာ အဘက်ဘက်က ကျဆင်းနေခဲ့ပြီး အကြမ်းဖက်စစ်ကောင်စီတပ်တွေနဲ့ ဒေသခံပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့တွေ၊ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင် တပ်ဖွဲ့တွေကြား မြေပြင်တိုက်ပွဲတွေလည်း ပြင်းထန်နေပါတယ်။

NUG အစိုးရကတော့ ပြည်သူ့ခုခံတွန်းလှန်စစ်ပွဲ စတင်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်အတွင်း အကြမ်းဖက် စစ်ကောင်စီဘက်က တပ်ဖွဲ့ဝင်ပေါင်း ၂၀,၁၅၀ ကျော်သေဆုံးကာ ဒဏ်ရာရသူ ၇,၀၀၀ ကျော်လောက်ရှိလာပြီး စစ်ကောင်စီ စိုးမိုးအုပ်ချုပ်နိုင်တဲ့နေရာဟာ တိုင်းပြည် နယ်မြေအကျယ်အဝန်းရဲ့ ထက်ဝက်တောင် မရှိတော့ဘူးလို့ NUG ယာယီသမ္မတ ဒူဝါလရှီးလက ပြောကြားထားပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့ စက်တင်ဘာ ၇ ရက်နေ့ ပြည်သူ့ခုခံတော်လှန်စစ် ကြေညာခြင်း တနှစ်ပြည့် အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် အမျိုးသားညီညွတ်ရေးအစိုးရ ယာယီသမ္မတ ဒူဝါလရှီးလက  နိုင်ငံတော်အခြေပြမိန့်ခွန်း ပြောကြားရာမှာ ထည့်သွင်းပြောဆိုခဲ့တာဖြစ်ပြီး ၁ နှစ်တာကာလအတွင်း ခန့်မှန်းခြေစာရင်းအရ PDF တွေနဲ့ မဟာမိတ် တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင် သူရဲကောင်းရဲဘော်တွေ စုစုပေါင်း ၁,၅၀၀ ကျော် ကျဆုံးခဲ့တယ်လို့လည်း သူက ပြောပါတယ်။

မြန်မာပြည်အနှံ့ တိုက်ပွဲတွေမှာ တပ်ဖွဲ့ဝင်တွေ သေဆုံးဒဏ်ရာရမှု အခြေအနေနဲ့ ပတ်သက်လို့ အကြမ်းဖက်စစ်ကောင်စီဘက်ကတော့ သတင်းထုတ်ပြန်တာ မရှိပါဘူး။

ဒါ့အပြင် စစ်ကောင်စီရဲ့ အဆိုးဆုံး အကြမ်းဖက်တာခံခဲ့ရတဲ့ စစ်ကိုင်းတိုင်းနဲ့ မကွေးတိုင်းထဲက မြန်မာပြည်အထက်ပိုင်း လမ်းပိုင်းတွေရဲ့ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းကို PDF တွေက ထိန်းချုပ်ထားနိုင်ပြီလို့ NUG အစိုးရက ပြီးခဲ့တဲ့ ဇွန် ၂၁ ရက်နေ့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲမှာ ပြောထားပြီး လက်ရှိ မြေပြင်မှာ အကြမ်းဖက်ခံနေရတဲ့ ကျေးရွာတွေဟာ စစ်ကောင်စီနဲ့ PDF တွေ နှစ်ဖက်စလုံး မထိန်းချုပ်နိုင်သေးတဲ့ ကြားနယ်မြေတွေ ဖြစ်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

နိုင်ငံတဝန်း ပြီးခဲ့တဲ့ သီတင်းတပတ်အတွင်း စစ်ကောင်စီတပ်က အကြမ်းဖက် ဖမ်းဆီး၊ မီးရှို့၊ သတ်ဖြတ်မှုပေါင်း ၇၇ မှုအထိ ကျူးလွန်ခဲ့တယ်လို့ အမျိုးသားညီညွတ်ရေးအစိုးရ (NUG)၊ ပြည်ထဲရေးနှင့် လူဝင်မှု ကြီးကြပ်ရေး ဝန်ကြီးဌာနက ထုတ်ပြန်ပါတယ်။

အကြမ်းဖက် စစ်အုပ်စုဟာ ပြီးခဲ့တဲ့ ၂၀၂၁ ခုနှစ်၊ ဖေဖော်ဝါရီ ၁ ရက် စစ်အာဏာသိမ်းပြီးချိန်ကတည်းက ခုချိန်ထိတိုင်အောင် နိုင်ငံတဝန်း ပစ်သတ်သတ်ဖြတ်မှုတွေ၊ ရွာလုံးကျွတ် မီးရှို့ဖျက်ဆီးတာတွေကို ကျူးလွန်နေတာ ဖြစ်ပါတယ်။

လတ်တလော ပြည်ထဲရေးနှင့် လူဝင်မှုကြီးကြပ်ရေးဝန်ကြီးဌာနရဲ့ ထုတ်ပြန်ချက်မှာတော့ ပြီးခဲ့တဲ့ စက်တင်ဘာ ၁၉ ရက်ကနေ ၂၅ ရက်အထိ စစ်ကောင်စီရဲ့ အကြမ်းဖက်ကျူးလွန်မှုတွေကို တိုင်းဒေသကြီးနဲ့ ပြည် နယ်တွေအလိုက် မြို့ရွာတွေအလိုက် ဖော်ပြထားခဲ့ကာ တိုက်ပွဲတွေ ပြင်းထန်နေတဲ့ စစ်ကိုင်းတိုင်းမှာ ဖမ်းဆီးမှု ၁၅ မှုအပါအဝင် မီးရှို့မှု ၁၃ မှု၊ သတ်ဖြတ်မှု ၂ မှု၊ မီးရှို့သတ်ဖြတ်မှု ၁ မှုနဲ့ ၆၅ ရာခိုင်နှုန်းနဲ့ အများဆုံး ဖြစ်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

အဲဒီနောက်မှာတော့ ရှမ်းပြည်နယ်၊ မကွေးတိုင်းနဲ့ ရခိုင်ပြည်နယ်တို့မှာ ဖမ်းဆီး၊ မီးရှို့၊ သတ်ဖြတ်မှုတွေ အများဆုံး ကျူးလွန်ခံခဲ့ရတယ်လို့ ဖော်ပြထားပြီး မြေပြင်မှာတော့ အခုထက်ပိုမိုပြီးတော့ အကြမ်းဖက်မှုတွေ ဖြစ်ပွားနိုင်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

မြန်မာနိုင်ငံမှာ စစ်တပ်အာဏာသိမ်းယူထားခဲ့တဲ့ ကာလဟာ တနှစ်ခွဲကျော် ကြာမြင့်လာခဲ့ပြီဖြစ်ကာ ဒီကာလတွေအတွင်း နိုင်ငံရေး မတည်ငြိမ်မှုတွေနဲ့အတူ စီးပွားရေး၊ လူမှုရေး၊ ကျန်းမာရေး ကဏ္ဍအသီးသီးမှာ အဘက်ဘက်က ကျဆင်းနေခဲ့ပြီး အကြမ်းဖက်စစ်ကောင်စီတပ်တွေနဲ့ ဒေသခံပြည်သူ့ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့တွေ၊ တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင် တပ်ဖွဲ့တွေကြား မြေပြင်တိုက်ပွဲတွေလည်း ပြင်းထန်နေတာ ဖြစ်ပါ တယ်။

NUG အစိုးရကတော့ ပြည်သူ့ခုခံတွန်းလှန်စစ်ပွဲ စတင်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်အတွင်း အကြမ်းဖက် စစ်ကောင်စီဘက်က တပ်ဖွဲ့ဝင်ပေါင်း ၂၀,၁၅၀ ကျော်သေဆုံးကာ ဒဏ်ရာရသူ ၇,၀၀၀ ကျော်လောက်ရှိလာပြီး စစ်ကောင်စီ စိုးမိုးအုပ်ချုပ်နိုင်တဲ့နေရာဟာ တိုင်းပြည် နယ်မြေအကျယ်အဝန်းရဲ့ ထက်ဝက်တောင် မရှိတော့ဘူးလို့ NUG ယာယီသမ္မတ ဒူဝါလရှီးလက ပြောကြားထားပါတယ်။

ပြီးခဲ့တဲ့ စက်တင်ဘာ ၇ ရက်နေ့ ပြည်သူ့ခုခံတော်လှန်စစ် ကြေညာခြင်း တနှစ်ပြည့် အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် အမျိုးသားညီညွတ်ရေးအစိုးရ ယာယီသမ္မတ ဒူဝါလရှီးလက  နိုင်ငံတော်အခြေပြမိန့်ခွန်း ပြောကြားရာမှာ ထည့်သွင်းပြောဆိုခဲ့တာဖြစ်ပြီး ၁ နှစ်တာကာလအတွင်း ခန့်မှန်းခြေစာရင်းအရ PDF တွေနဲ့ မဟာမိတ် တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင် သူရဲကောင်းရဲဘော်တွေ စုစုပေါင်း ၁,၅၀၀ ကျော် ကျဆုံးခဲ့တယ်လို့လည်း သူက ပြောပါတယ်။

မြန်မာပြည်အနှံ့ တိုက်ပွဲတွေမှာ တပ်ဖွဲ့ဝင်တွေ သေဆုံးဒဏ်ရာရမှု အခြေအနေနဲ့ ပတ်သက်လို့ အကြမ်းဖက်စစ်ကောင်စီဘက်ကတော့ သတင်းထုတ်ပြန်တာ မရှိပါဘူး။

ဒါ့အပြင် စစ်ကောင်စီရဲ့ အဆိုးဆုံး အကြမ်းဖက်တာခံခဲ့ရတဲ့ စစ်ကိုင်းတိုင်းနဲ့ မကွေးတိုင်းထဲက မြန်မာပြည်အထက်ပိုင်း လမ်းပိုင်းတွေရဲ့ ၉၀ ရာခိုင်နှုန်းကို PDF တွေက ထိန်းချုပ်ထားနိုင်ပြီလို့ NUG အစိုးရက ပြီးခဲ့တဲ့ ဇွန် ၂၁ ရက်နေ့ သတင်းစာရှင်းလင်းပွဲမှာ ပြောထားပြီး လက်ရှိ မြေပြင်မှာ အကြမ်းဖက်ခံနေရတဲ့ ကျေးရွာတွေဟာ စစ်ကောင်စီနဲ့ PDF တွေ နှစ်ဖက်စလုံး မထိန်းချုပ်နိုင်သေးတဲ့ ကြားနယ်မြေတွေ ဖြစ်တယ်လို့ ဆိုပါတယ်။

 “သယံဇာတ” 

နတ်တွေရင်ထဲက သယံဇာတ ဆိုတာ 

မျှတလေသမျှ လိုတရတဲ့ခေတ်နဲ့

မျိုးဆက်သစ်တွေ

ကျန်ရစ်ဖို့ ချန်ရစ်ခဲ့ကြပေဦးမယ်။ 

အာဏာရှင် သယံဇာတက မျက်တောင်တဆုံး။

နတ်သယံဇာတက မျက်စိတဆုံး

မျက်ဝန်းပေါင်းတွေက သိန်းသန်းများစွာ… 

ဆိုတဲ့ ကဗျာလေးကို လွတ်မြောက်နယ်မြေ အခြေအနေတခုမှာ ကလေးတွေအတွက် NUG School ဆိုတဲ့ နတ်ကျောင်း စာသင်ကျောင်းလေးဖွင့်တုန်းက အမှတ်တရ ကဗျာလေးရေးခဲ့သူ။  သူ့အမည်က မောင်ပြုံး။ ဒီအမည်ရ သူ့အမည်အရင်းမဟုတ်။ ၂၀၂၁ စစ်ဏာသိမ်းတော့ သူ့ရဲ့မြို့လေးမှာ ဆန္ဒပြရင် လက်နက်စွဲကိုင်ပြီး ပြန်ချမှဖြစ်မယ်ဆိုတဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်နဲ့ မတ်လမှာ တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင်နယ်မြေကို တိုက်ခိုက်ရေးသင်တန်း လာတက်ခဲ့တယ်။ သူအပါအဝင် သူ့မြို့က အပေါင်းအသင်း ရောင်းရင်းများရောပေါ့။ သင်တန်းအပတ်စဥ်က NUG ကာကွယ်ရေးဝန်ကြီးဌာနရဲ့ PDF အပတ်စဥ် ၄ အဖြစ် သစ္စာခံ တပ်သားရဲဘော် ဖြစ်ခဲ့တယ်။ သင်တန်းမှာ သူ့ကို ကချင်ကြီးအဖြစ် သိကြတယ်။ သူက ကချင်ပြည်ဘက်ကနေ မိသားစု ဝန်ထမ်းအလျောက် နောက်ဆုံးရောက်ခဲ့တဲ့ တာဝန်ထမ်းဆောင်တဲ့မြို့ ဖြစ်နေလို့ပါ။ ဒါပေမဲ့ သင်တန်းသားတွေ ဆရာတွေက မည်သည့်အကြောင်းအရာ order ဖြစ်နေပါစေ အမြဲတမ်း ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ နေတတ်လို့ မောင်ပြုံးဆိုပြီး အမည်တွင်လေရဲ့။ မောင်ပြုံးက အနုပညာ အတော်ဝါသနာပါတယ်။ ကဗျာတွေရေးတယ်။ သီချင်းရေးတယ်။ ဝတ္ထုတိုတွေလည်း ရေးတယ်။ ဒီကာလဆိုတော့ တော်လှန်ရေး အကြောင်းအရာတွေပေါ့။

“ကိုပြုံးကလေ သင်တန်းကာလ မပြည့်မစုံတဲ့ကြားက ဂီတာတီးရင်တောင် ရှိတဲ့ကြိုးနဲ့ လှအောင်တီးတယ်။ ဟင်းချက်တဲ့အခါရော မုန့်တွေ လုပ်ကျွေးတဲ့အခါပါ စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ လုပ်ကျွေးတယ်။ သူက အလုပ်တခုခုကို အာရုံစူးစိုက်ပြီး လုပ်တတ်တယ်”လို့ သင်တန်း တပတ်စဥ်တည်း တက်ခဲ့တဲ့ ဆေးတက္ကသိုလ် နောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသူ နာနာက ပြောပါတယ်။

မောင်ပြုံးတို့ သင်တန်းဆင်းတော့ လက်နက်ဆိုတာထက် ယူနီဖောင်း မပြည့်မစုံနဲ့ သင်တန်းဆင်းခဲ့ရပေမဲ့ ရရာလက်နက်နဲ့ စစ်ဆင်ရေးတွေလုပ်ခဲ့လို့ အဲဒီသင်တန်းဆင်း PDF တွေကို ရိုးမကျားအဖြစ် ပဲခူးတိုင်း ပြည်သူတွေ အသိအမှတ်ပြုလာခဲ့ပါတယ်။

“ငါ့ညီရေ၊ မင်းက အလုပ်တိုင်းကို အနုပညာလို ခံစားလုပ်တတ်တယ်။ အဲလို အနုစိတ်လုပ်တော့ ဟင်းချက်တာတောင် မင်း ပင်ပန်းတာပေါ့ကွာ။ အို.. ဆရာကျောင်းကလည်း ဘယ်အလုပ်မဆို ဒီလိုလေးဗျ ဆိုပြီး အသေးစိတ် လုပ်နေတတ်သူ။ လုပ်နေရင်းလည်း အို… ကောင်းပါ့ဗျာလို့ ပြုံးပြုံးလေး ပြောနေတတ်တဲ့ မောင်ပြုံး မင်းတာဝန်ကျေခဲ့ပါတယ်” လို့ သင်တန်းတက်တည်းက တဆောင်တည်း တိုက်ပွဲမကျခင်အထိ အတူနေခဲ့တဲ့ CDM ပညာရေးဝန်ထမ်း ဆရာကျောင်းက မျက်ရည်စတွေနဲ့ ပြောနေလေရဲ့။

အဲဒီနေ့က မိုးတွေ တအားရွာတယ်။ သင်တန်းဆင်းပွဲ ကျွေးတာက အချဥ်ဟင်းနဲ့ ငါးပိထောင်း။ နာမည်ကျော် ဟားငါးကောင်အဖွဲ့လည်း မောင်ပြုံးတို့ သင်တန်းဆင်းပွဲမှာ အတူတက်ရောက်ခဲ့တယ်။ မောင်ပြုံးက အဲဒီနေ့မှာ နှုတ်ပြော ဝတ္ထုလေးတပုဒ် တော်တော်နဲ့မပြီး။ စိတ်ဝင်စားလို့ နားထောင်ရင်း ဇာတ်လမ်းက တော်လှန်ရေးပြီးမှ ဆုံးမှာဆိုပြီး ခပ်နောက်နောက် ပြောထွက်သွားလို့ ကျန်တဲ့သူတွေ ပါးစပ်အဟောင်းသား ကျန်ခဲ့ရဖူးတယ်လို့ မောင်ပြုံးရဲ့သူငယ်ချင်း ရဲဘော်တယောက်က ပြောလာပါတယ်။

“သင်တန်းရက်ရှည်တလျှောက် သူက ဘာခိုင်းခိုင်း ပြုံးလျက်ပဲ။ လေ့ကျင့်ရေး စစ်ကြောရေး လုပ်တာတောင် အပြုံးက မပျက်ချင်ဘူး။ ပထမတိုက်ပွဲတွေတုန်းကလည်း သူက ပေးတဲ့တာဝန်တခု အာရုံစူးစိုက် တအားကောင်းတယ်။ သူ တိုက်ပွဲမှာ ပေးတဲ့တာဝန်အတိုင်း နေခဲ့လို့ ရှေ့တန်းမှာ တယောက်တည်းကျန်ခဲ့သူ မောင်ပြုံးကို သွားပြန်ခေါ်ရသေးတယ်” လို့ သူ့ရဲ့ လက်ဦးဆရာက အလွမ်းမပြေ တိတ်ဆိတ်စွာ ဟိုးအရှေ့က တောင်တန်းကြီးကိုကြည့်ရင်း ပြောနေတယ်။

မောင်ပြုံးတို့က ၂၀၂၁ မတ်လထဲက တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်အဖွဲ့တွေဆီ ရောက်လာခဲ့တာ ယနေ့ဆို တနှစ်ကျော်နေပါပြီ။ သူတို့အဖွဲ့က NUG တောင်ပိုင်းတိုင်း တပ်ရင်း ၃၇၀၂ ရဲ့ သစ္စာခံ တပ်ဖွဲ့တွေ ဖြစ်သလို ကြံ့ကြံ့ခံရင်း ဒီနယ်မြေတွေမှာ တိုင်းရင်းသား လက်နက်ကိုင် တပ်ရင်းတွေနဲ့အတူ တိုက်ပွဲတွေဝင်ရင်း ပဲခူးရိုးမအခြေပြု ပြောက်ကျားနည်းတွေနဲ့ တိုက်ပွဲဖော်ဆောင်ကြကာ တော်လှန်ရေးကာလ အိမ်ပြန်လွမ်းနေကြပေမဲ့ သူ အိမ်ပြန်မရောက်ဘဲ တော်လှန်ရေးလမ်းခုလတ်မှာ တိုင်းပြည်အတွက် အသက်ပေးခဲ့တယ်။

“မောင်ပြုံးရေ မင်းကို ပစ်လိုက်တဲ့ကျည်ဆန်က မင်းမိသားစု ရင်ကွဲပက်လက်ကို သွားမှန်ခဲ့တာ။ အဲဒီ သူတို့မျက်ဝန်းက မျက်ရည်စတွေက ငါတို့နှလုံးသားကို ဆွဲညှစ်လိုက်လို့ စီးကျလာတာ ဒီအမှန်တရား သိပ်ခါးတယ် ညီလေးရယ်..” လို့ NUG School ရဲ့ ကျောင်းအုပ်ကြီးလုပ်ခဲ့သူ ဆရာအောင်ရဲ့ ညည်းသံကဗျာက ခပ်သဲ့သဲ့သာရှိတော့တယ်။

“အာဏာရှင်စနစ် အမြစ်ပြတ်မှရမယ်။ ဒီစနစ်ချုပ်ငြိမ်းဖို့ ဘယ်လိုပင် ကြမ်းတမ်းပါစေ၊ ကြိုးစားပြီး တတ်စွမ်းသလောက် ဆောင်ရွက်မယ်လို့ ပြောခဲ့တဲ့ ညီလေး။ ညီ ကိုယ်တိုင် အာဏာရှင်စနစ်ဆိုးကို တိုက်ထုတ်ရမယ်လို့ ရေးဖွဲ့သီဆိုခဲ့တဲ့ သီချင်းလေး နားထဲစွဲတုန်း။ အခုတော့ ညီလေးရေ မကြာခင်ကာလတွေမှာ တို့တွေ နိုင်တော့မှာကွ။ အိမ်ကို အတူတူပြန်မယ်။ ပြီးရင် တယောက်အိမ် တယောက် လျှောက်လည်မယ်ပြောတဲ့ မောင်ပြုံးရေ။ နှုတ်မဆက်ဘဲ ရုတ်တရက် ခွဲခွာသွားတာ စောလွန်းတယ်ကွာ” လို့ တနယ်သားချင်းအတူ သင်တန်းလာတက်တဲ့ အစ်ကိုတဦးက တက်တခေါက်ခေါက် ပြောနေတယ်။

သတင်းတွေကြားကြားချင်း သူ့အမေက မယုံလို့ ပုံပို့ပေးပါဦးလို့ သူ့ဆွေမျိုးတွေကတဆင့် တောင်းဆိုကြပေမဲ့ ရိုးမကျားတပ်ဖွဲ့က ပုံ ယနေ့အထိ မရရှိခဲ့သေးပါလို့ သိရပါတယ်။

“နွေဦးတော်လှန်ရေးမှာ အညတြ သူရဲကောင်းတွေ ကျဆုံးခဲ့ကြတယ်။ ရရာသေနတ်စွဲကိုင်ပြီး စစ်အာဏာရှင်ကို တော်လှန်ခဲ့ကြတယ်။ မောင်ပြုံး အရင်ကလည်း ရိုးမကျားတပ်ဖွဲ့မှာ မိုင်းလုပ်ရင်း error တွေရယ် ထိတွေ့တိုက်ပွဲတွေရယ် ကြားကနေ အသက်ပေးလှူခဲ့သူ ၇ ဦးအထိ ရှိပါပြီ။ သူရဲကောင်းတွေအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုသလို မိသားစုနဲ့ထပ်တူ ဝမ်းနည်းရပါတယ်” လို့ ရိုးမကျားတပ်ဖွဲ့က တာဝန်ရှိသူတဦးက ပြောပါတယ်။

မောင်ပြုံးလို သူရဲကောင်းတွေ စစ်အာဏာရှင်ကို တော်လှန်ရင်း တိုင်းပြည်အတွက် အသက်ပေးလှူသူတွေ ဘယ်လောက်ရှိပြီလဲ။ မောင်ပြုံးလို မှတ်တမ်းမတင်ဖြစ်တဲ့ သူရဲကောင်းအချို့လည်း ရှိချင် ရှိနေမှာပေါ့။

ဒါပေမဲ့ ၁၉၆၂ အာဏာသိမ်းမှုကနေ ၂၀၂၁ အာဏာသိမ်းမှုကို ခေတ်အဆက်ဆက် တော်လှန်ကြရင်း ဒီ နွေဦးတော်လှန်ရေးက အာဏာရှင် အမြစ်ဖြုတ်မယ့်ပွဲလို့ စာရေးသူ တထစ်ချ ယုံကြည်လျက်ပါ။ မောင်ပြုံးရေ အာဏာရှင်ကို အမြစ်ဖြုတ် အရေးတော်ပုံ အောင်ရမည်။ အောင်ကို အောင်ရမည်။

ရွှေနွယ်မောင်

The National League for Democracy, Myanmar’s most popular and most electorally successful political party, turns 34 today. To mark the occasion, we revisit this commentary from June last year showing that regime leader Min Aung Hlaing’s efforts to extinguish the party and remove its leader, Daw Aung San Suu Kyi, from public life have been even more extreme than his predecessor’s, and examining why, in the long run, they are bound to be even more counterproductive.

Needless to say, Myanmar’s most popular political party, the National League for Democracy, will be abolished sooner or later, as it is the wish of the coup leader, Senior General Min Aung Hlaing. No matter how many people supported it and no matter how many times it was democratically elected in landslide victories, it must be gone.

In the coup on Feb. 1 the top military leader used tyrannical means to make himself head of state by overthrowing the ruling NLD and arresting most of its leaders, including State Counsellor Daw Aung San Suu Kyi and President U Win Myint.

But that’s not enough if the coup leader is determined to achieve his political ambitions—to continue to rule the country and, perhaps, to anoint himself as president in the future. To be successful in that, he has to finish off the country’s most popular political leader, Daw Aung San Suu Kyi, bury her party, the NLD, and render its new generation extinct from Myanmar’s soil.

It’s a political annihilation that he seeks. It’s also an act against the people’s will, because most of the more than 27 million citizens who cast ballots in the general election last year voted for the NLD. The Spring Revolution following the coup has also seen a significant number of teenagers—who were not eligible to vote in the last election—expressing support for the NLD and Daw Aung San Suu Kyi.

However, it will be a piece of cake for the regime.

To finish the political life of popular 75-year-old Daw Aung San Suu Kyi will just need a lengthy imprisonment (she is facing six legal charges) and to bury the NLD will need only an official announcement to disband it.

Only after this grand scheme is implemented will coup leader Min Aung Hlaing feel that he can run the country safely. Otherwise, the NLD will haunt him and his regime as in the past. And it might even take power back from him again with the overwhelming support of most people across the country, as it did in 2015 through the election.

Undoubtedly, it must be one of the main items on the agenda of the coup leader since he decided to seize power on Feb. 1, or even before that.

So, it’s the Union Election Commission, hand-picked by the regime, that will carry out the wish of the coup leader.

“What should we do with the NLD, which plotted against the law [to win the election]? The party must be abolished. And we must consider taking action against those who rigged the vote as traitors to the country,” said UEC chairman U Thein Soe, a former major general in the military, in a meeting with political parties held on May 21.

The NLD was now dubbed “traitors” for its “rigged” vote. But no international or domestic election monitoring groups found any evidence of electoral fraud. The Asian Network for Free Elections, which released its final report in May, said the outcome of the vote was “by and large, representative of the will of the people of Myanmar.”

But the regime and its UEC are not interested in what the election monitoring groups say, because that’s not the story the junta is creating.

On May 15, the regime’s spokesman said at a press conference that action must be taken against the NLD under the Political Parties Registration Law and the military-drafted 2008 Constitution, because the party supports the National Unity Government (NUG) and the Committee Representing Pyidaungsu Hluttaw (CRPH), both of which the regime has declared to be terrorist and unlawful associations. The CRPH represents lawmakers, mostly from the NLD, who were elected in November. The NUG was formed by the CRPH as a shadow government to rival the military regime.

Then the UEC asked the Ministry of Home Affairs to conduct a review to determine whether any of the country’s political parties have breached the pledges they made as part of the registration process. The move could be viewed as an attempt by the regime to provide legal cover for dissolving the NLD. It should be noted that the request to the ministry came three days after UEC chairman U Thein Soe publicly said that the NLD must be abolished because “it plotted illegally” to win the election.

In fact, this is not a new crackdown against the NLD. The previous military regime and its generals ruthlessly pursued the same strategy from the time the NLD was born in 1988 following the nationwide pro-democracy uprising. Of course, the NLD wasn’t the only victim, but all pro-democracy forces were crushed during that time.

Former military dictator—and mentor of Snr-Gen Min Aung Hlaing—ex-supremo Than Shwe, locked up NLD leader Daw Aung San Suu Kyi for 15 years under house arrest starting in 1989, incarcerated many hundreds of NLD members and their elected lawmakers in notorious prisons for years and crippled the party and almost all of its political operations for two decades.

Under those conditions, with its key leaders and its political operations contained, the NLD was merely existing. It became truly active again only after Daw Aung San Suu Kyi was released in November 2010 and the party was allowed to operate more freely in a new political environment, albeit one that was dominated by the military under the constitution designed by then Snr-Gen Than Shwe.

The former military leader must have thought the NLD was finished under his political system controlled by the 2008 constitution. But he was wrong and so were his followers, like general-turned president U Thein Sein.

The NLD got overwhelming support from a majority of people across the country. As in the 1990 election, it won landslide victories in 2015 and 2020. That’s simply democracy.

Now, what Snr-Gen Min Aung Haling seems to have learned from his former master is not to let the NLD exist at all. So, no question that this time, under his regime, must be the worst for the party.

Since the coup, the regime has arrested more than 200 NLD members, including government ministers, lawmakers, members of the party’s Central Executive Committee, heads and members of state and regional offices, as well as youth members. Many of the NLD members have been political prisoners before, having been jailed under the previous junta. Its forces cruelly killed several members of the NLD during their detention.

Additionally, other members who are still free have gone into hiding. All the NLD offices across the country stopped operating in the past few months.

Under the rule of Snr-Gen Min Aung Hlaing, there will be no room or no survival kit for the NLD.

But if anyone believes in democracy—a genuine democracy which is based on the will of the majority of the people, it’s totally impossible for anyone, even powerful dictators, to finish off the NLD, its leader Daw Aung San Suu Kyi (regardless of the manner in which she eventually passes away) and their political capital, as they are based on the will of the majority of the people in the country. Aware of this, Daw Aung San Suu Kyi recently said in response to the regime’s attempt to abolish it that “the NLD will be there as long as the people are, because the party was founded for the people.”

So, Min Aung Hlaing appears intent on annihilating the NLD—a much harsher policy than even his ex-boss Than Shwe implemented. But this time, the resistance against this kind of action will be stronger. The coup leader’s efforts to kill the NLD may be stronger this time, but they will be even more counterproductive.

Naing Khit is a commentator on political affairs.

The post Myanmar Junta’s Efforts to Kill the NLD Will Always Fail appeared first on The Irrawaddy.

Myanmar is in a state of revolution. It is a society in an existential fight against a single institution: a military that has brutalized generations of Myanmar’s people. In the early months after the junta’s February 2021 coup, peaceful protests emerged across the country. Predictably, the Myanmar military responded, as it has done for decades, with widespread, barbarous violence to crush the protests by unarmed civilians. Subsequently, and understandably, armed resistance to military rule emerged.

Amid all of this, the phrase thway-ma-aye, which translates as ‘Never Cold Blooded’, began to be used by protesters, whether the flash mobs in the cities or the demonstrators in rural areas. The phrase first emerged in Sagaing Region, notably in Monywa, Kalay and Yinmabin townships, and is most associated with a village named Shwe Nwal Thway in Yinmabin known for its strident, ongoing anti-regime protests. Now it is used across Myanmar.

Villagers from Shwe Nwal Thway stage an anti-regime protest in early September 2022. The banner reads ‘Shwe Nwal Thway villagers keep their hearts in the fight against the junta’. / Facebook

In English, the term ‘cold blooded’ is generally used to describe actions done with intent but without emotion. Often, it connotes particularly cruel violence. If someone kills in cold blood, they kill in a way that seems especially cruel because the perpetrator displays no emotion. If one wishes to understand the ethos, or spirit, of Myanmar’s revolution, it is useful to peel away the layers of what ‘Never Cold Blooded’ means and why the term has become so important to the country’s revolutionaries.

Subtly distinct from the English meaning, the use of the term ‘Never Cold Blooded’ by Myanmar’s protesters has important nuances; it is more akin to being ‘warm blooded’ by continuing to strive and persevere and to keep one’s heart in the fight. But whether in Burmese or English, the phrase and its multiple meanings captures the essence of so much of what Myanmar’s revolution is about and stands in stark contrast to the junta’s tactics and objectives.

To make better sense of Myanmar’s revolution – its intents, actors, and prospects – it is useful to explore the works of one of the 20th Century’s most brilliant political theorists, Hannah Arendt. Her 1963 book On Revolution is justifiably considered one of the most comprehensive and thoughtful detailings of what revolution means and how and why it emerged as a driving political phenomenon of modern history. Core to Arendt’s conceptualization of revolution is the “idea that freedom and the experience of a new beginning should coincide.” Her use of the term freedom connotes “participation in public affairs, or admission to the public realm.” Critically, her emphasis on freedom is additional to liberation or liberty, namely “to be free of oppression” in one’s personal life. This basic dialectic still defines the political tensions between the world’s liberal democracies, which speak of freedom, and authoritarian regimes that seek legitimacy through economic growth and domestic stability.

As Arendt so eloquently summarized, revolution fundamentally “aimed at freedom and that the birth of freedom spelled the beginning of an entirely new story.” Echoing the acting President of the National Unity Government Duwa Lashi La’s statement that this revolution is a “second war for independence”, it seeks not a return to anything but rather a new beginning. This is what defines the country’s events since February 2021 in simplest terms as a revolution. It is to be the break from the past. When protesters proclaim ‘Never Cold Blooded’, what they affirm is the conviction to persevere towards that new beginning, whatever the cost. This is why, despite all the horrors and atrocities thrown at them by the junta, they persist, and will continue doing so. Juxtaposed against this determination is the military regime’s archaic desire for the restoration of a mythologized past of Bamar nationalism. Who but a senior general of the Myanmar military could now sit in that ridiculous throne hall in Naypyitaw and not be ashamed of such backwardness?

Moreover, the intent of Myanmar’s revolutionaries contrasts with the toxic phrase thrown around by the Association of Southeast Asian Nations (ASEAN), with international backing, that the bloc supports a “return to normalcy” for Myanmar requiring dialogue and mediation with the military. This is not a new beginning, but simply an attempt at restoring a flawed process. ASEAN and the rest of the world delude themselves by believing that the decade of ‘transition’ represented some type of ‘normal’ leading to a more permanent, more democratic order. The country was effectively held hostage by the military and its self-serving 2008 Constitution, meaning it was always able and willing to stage a coup.

The rage of the Myanmar public since the putsch is that they nonetheless peacefully engaged in the military’s process for ‘discipline-flourishing democracy’ and were then cheated via the coup, with thousands of people subsequently murdered. Moreover, what can ever be ‘normal’ about expecting a ‘peaceful transition’ back to [quasi/coerced] democracy when that requires engagement with a regime that is genocidal. Exactly how many genocides and massacres must a regime commit before they are no longer to be engaged with but simply ended? ‘Never Cold Blooded’ means ending a toxic disgrace of a military that has denied the Myanmar people both liberty and freedom for over six decades.

Another key insight of Arendt’s framing of revolution is the notion of a “point of no return”, namely when enough of a society feel that they are “agents in a process which spells the definite end of an old order and brings about the birth of a new world.” One outcome of the preceding decade of ‘transition’ which was actually positive was that it socialized the Myanmar public, and particularly its youth, to the notion that a different future was in fact possible except for one thing. Arendt summarized this nicely when she notes that what is sought by revolution is a “citizen’s right of access to the public realm, in his share in public power.”

As Arendt notes, the concept of rage is central to revolutions, particularly “the rage of naked misfortune pitted against the rage of unmasked corruption.” These emotive, competing forces compel a society, like Myanmar’s, to rise in revolution after experiencing, at least partially, a better future. One where, at least conceivably, the military did not wrap the country’s people around its own greed, coerced through unending violence and division. As such, Myanmar’s military laid the foundation for the revolution through the decade of quasi-democracy and economic growth and then lit the flame for it through the 2021 coup.

This in turn builds upon Arendt’s emphasis on “revolutionary spirit”, which is the “the most impressive facet of modern revolutions.” Key to Arendt’s emphasis on revolutionary spirit are themes that link more closely with the English language connotations of ‘Never Cold Blooded’ but inherently sync with the ethos of Myanmar’s revolution. Uniting revolutionaries is the “notion of novelty and newness” of the endeavor. Moreover, key to this is the awareness of the agency of collective action for common good. As Arendt explained, successful revolutions only occur when a sufficient number of citizens are willing to act knowing that they may fail, but nonetheless are “eager to organize and to act together for a common purpose.” This stands in contrast to societies that prioritize personal well-being, most often in terms of affluence, at the price of public good, namely democracy and basic liberties. It is telling that Myanmar’s revolution is driven by its youth, who have risen in massive numbers to say that they want a different country for theirs and future generations.

‘Never Cold Blooded’ is in effect a declaration that indifference to the sufferings of others has been one of the country’s ‘original sins,’ most recently by widespread indifference to the Rohingya genocide. While there is still much to do, there has been more societal reckoning and reconciliation in the 20 months since the coup than in the preceding decades. That Bamar heartland regions, specifically Sagaing and Magwe, are core areas of armed resistance and are actively supported by partner ethnic armed organizations is but one example of the shifting parameters of how and who to define what is Myanmar.

Another important dynamic in this regard is the oft-stated declaration by the country’s youth that they wish to participate in the revolution precisely because it is a responsibility they must bear so that future generations do not. This is surely one of the purest meanings of ‘Never Cold Blooded’. Ending the military’s dominance is the most immediate goal of the revolution and creating a federal democracy the clear political outcome sought, but there are other major societal shifts being driven along by the churning forces raging across the country.

Revolution is a process. It is a societal reckoning. What is sought in Myanmar, to quote Arendt on modern revolutions, is “the foundation of freedom and the establishment of lasting institutions.” In simplest terms, this means a new beginning. ‘Never Cold Blooded’ is the fitting ethos of a society attempting to start anew. The revolution must be won and then a new, stable political settlement enacted around federal democracy. At its core will be a basic but fundamental notion that so exemplifies what is sought during these turbulent, violent months of revolution. As Arendt wisely summarized, we must be able “to grasp the enormous difference in power and authority between a constitution imposed by a government upon a people and the constitution by which a people constitutes its own government.”

This awareness seems self-evident to Myanmar’s revolutionaries but sorely missing amongst the international community. Outsiders who wish to support the Myanmar people in their revolution should support it as a sprawling, dynamic process rather than nitpick or over-generalize inevitable failings and challenges. It will never be as clean or obvious as anybody would want, but the international community, and especially its democracies, owes the Myanmar people real support in their just endeavor to secure a new future free of military dictatorship. To do otherwise is simply cold blooded.

The post Myanmar’s Revolution: Never Cold Blooded appeared first on The Irrawaddy.

Geneva - Myanmar's human rights situation has been on a downward spiral since the military junta mounted a coup February 1, 2021. A new report finds military attacks in ethnic regions have increased, with civilians and civilian infrastructure targeted.

The U.N. human rights office reports as many as 30,000 residential buildings, schools, other civilian infrastructure, and even whole villages have been burnt to th

YANGON, Sept. 26 (Xinhua) -- The handover ceremony of China-aided installation of security glass doors and polycarbonate on the walls around the repository of sacred Buddha's hair relics of Myanmar's Botataung Pagoda was held here on Monday.

After the installation of security equipment, the pagoda, one of the most famous ones in Myanmar with a history of more than 2,500 years, also opens to the public.

Un

YANGON -- A total of 55 Myanmar students were awarded Monday the China-Myanmar friendship awards in recognition of their outstanding academic performance.

Addressing the ceremony held at the National University of Arts and Culture, Yangon, Chinese Ambassador to Myanmar Chen Hai said that it is the first batch of China-Myanmar friendship outstanding awards to Myanmar's students majoring arts and culture. (Myanmar

YANGON, Sept. 26 (Xinhua) -- Myanmar recorded 284 new cases of COVID-19 in the past 24 hours, bringing the country's total tally to 621,686, according to the Ministry of Health on Monday.

The ministry said in a statement that health authorities tested 10,325 people for COVID-19 in the past 24 hours, and the daily positivity rate was 2.75 percent.

The death toll from COVID-19 in the country stood unchanged